Het vlamde echt, het gesprek liep wat uit de hand. Aan tafel zaten ruimtelijke ontwikkelaars en welzijnswerkers. Het werd tijd om hardop uit te spreken wat er nu eigenlijk aan de hand was. Het leverde een stroom van verwijten op, over en weer. ‘Jullie hebben altijd van de grote verhalen, riepen de welzijnswerkers. En jullie bulken ook altijd van het geld. Geef ons dat eens, dat doen we er echt wat mee’. ‘Ho ho’, reageerden de ontwikkelaars. ‘Wat jullie wel eens vergeten is wat visie. Je moet altijd beginnen met een groter verhaal, anders kom je later in de problemen’.
Een community is een plek waar specialisten bij elkaar komen en, althans in theorie, hun krachten bundelen. In theorie is die samenwerking altijd leerzaam. Hoe meer zielen, hoe meer vreugd. Elk taai probleem heeft nu eenmaal verschillende aspecten. Wie niet kiest voor integrale benadering, kiest simpelweg voor problemen.
Ook hier is het weer oppassen geblazen voor ‘halleluja-verhalen’. Experts laten samenwerken is nogal eens lastig, hoe gezellig en persoonlijk de sfeer in een bepaalde community ook is. Vakspecialisten zijn altijd bang wat bang dat de brede samenwerking zorgt voor taakverschraling. Zij willen wel hun specialistische expertise op peil houden, en besteden daar het liefst hun tijd aan. Het is een logisch en menselijk verschijnsel. Voor veel professionals ligt de focus vooral op datgene waar zij zelf competent in zijn. Gelukkig is er wel een trend naar brede opleidingen, waarin specialisten ook worden getraind om andere specialisten te begrijpen en waarderen.