Een goede relatie van mij, Lodewijk, rijksambtenaar & kunstenaar (zie foto), reist al jaren de wereld af met het enkele jaren geleden ontwikkelde spel om het internationale debat over de toekomst van de zee een impuls te geven. Met veel succes, waarbij opvalt dat het geen technisch ingewikkelde online game is. Gewoon letterlijk met touwtjes, pinnetjes en ‘een rollenspel” aan de gang gaan!
Binnenkort maken we met zijn team films en een magazine over het spel, dat – laatste nieuws – nu ook door de Unesco is ontdekt en omarmd. Een deskundige uit de waterwereld vertelde een tijdje terug een vergelijkbaar verhaal. Hij had op verschillende manieren met spellen gewerkt, eerst met een technisch online spel en aan de andere kant met een benadering waarin hij letterlijk met een peper en een zoutvaatje werkte.
Die laatste aanpak sloeg het meeste aan, tot zijn grote verbazing. Mijn ervaring en werkwijze is vergelijkbaar. Het helpt om een gewone vergadering eens over te slaan en te vervangen door een eenvoudig bordspel á la ganzenbord. Het resultaat is iedere keer weer verbazingwekkend. In korte tijd komt meer informatie los, zijn deelnemers eerlijker en hebben ook nog eens plezier.
Belangrijk is vooral dat spel verbindt. Onder lichte tijdsdruk iets maken, waarbij je rangen, standen en posities heel snel vergeet. Op het sportveld heeft iedereen hetzelfde tenue aan en is gelijk, daar lijkt het op.
Spelen is weliswaar met een opmars bezig, het heeft in het zakelijke circuit nog steeds een wat slechte naam. Spelen doe je om te ontspannen, om daarna serieus en analytisch door te gaan. Kinderen spelen, volwassenen werken – ik vind dat het tijd is dit paradigma wat te verlaten. Spelen ontspant zeker, maar scherpt ook de verbeeldingskracht. En zorgt voor meer ‘wij’ op de werkvloer.