‘Hoe mensen bij ons komen? Via verwijzing, we moeten wel controleren of mensen ook echt minima zijn. Ze komen via het wijkteam, het weggeefhuis, via de voedselbank en kledingbank, vanuit allerlei plekken. Het is dankbaar werk, mensen voelen zich opgeknapt wanneer ze weer bij ons weggaan. We doen ook meer dan knippen alleen, we zijn ook een luisterend oor, mensen kunnen bij ons hun verhaal kwijt. We proberen wel wat we horen niet mee naar huis te nemen, het zijn soms erg zware onderwerpen.

‘We zijn redelijk uniek, er zijn niet veel vergelijkbare initiatieven. We merken dat ook vanuit andere wijken aan ons getrokken wordt, ‘kom bij ons’.

Knippen is best duur, de goedkoopste kapper kost nog altijd tien tot vijftien euro per keer. We zijn redelijk uniek, er zijn niet veel vergelijkbare initiatieven. We merken dat ook vanuit andere wijken aan ons getrokken wordt, ‘kom bij ons’. Laatst werden we zelfs benaderd door iemand van de gemeente Nunspeet nota bene, om advies te vragen voor hun gemeente. Gratis knippen is echt een belangrijke behoefte. Voorlopig doen we het met z’n tweeën, dat is ook wel zo gezellig.

We zijn een beetje streng, als je niet komt opdagen krijg je een waarschuwing en als het vaker gebeurt, word je voor een half jaar geschorst. Zover komt het meestal niet, gelukkig. Soms verwijzen we wel eens mensen door naar het sociaal wijkteam, als ook andere hulp nodig.

Wat ons drijft? Dat is wel duidelijk, we weten allebei aan den lijve wat armoede betekent en wat het met een mens kan doen. Monique vult direct even aan: ‘Geen misverstand hoor, we hebben een geweldige jeugd gehad, met een moeder die van alles deed om het ons naar de zin te maken. Maar zaken als een dreigende huisuitzetting kan iemand echt wanhopig maken. Daarom zorgen we ook voor een warme ontvangst voor onze klanten’