November 2021
2 LOUISA EN HET ZAANS WEGGEEFHUIS
We keken even rond in het huis van Louisa, oprichter en drijvende kracht achter Het Zaans Weggeefhuis. En inderdaad, daar stonden ze allemaal, de spullen om weg te geven. Van luiers, maandverband, puzzels tot aan ander kinderspeelgoed. Recent had Het Zaans Weggeefhuis een grotere ruimte, voor zowel opslag als ontmoeting maar dat is helaas verleden tijd. Nu moet het eigen huis en eigen gezin er – tijdelijk? – aan geloven.
‘Fysieke opslag en uitgifte is desondanks de spil waar alles om draait. Dat is de Facebookpagina, met echt veel deelnemers, nu ongeveer zo’n tienduizend maar liefst. Het principe is eenvoudig, steeds weer wordt van alles aangeboden, digitaal. Dat gaat de hele dag door, van appraten tot aan meubels maar ook voedsel. Het gaat niet om ruilen maar echt om iets gratis aanbieden. Wie het afneemt moet het ook zelf ophalen, behalve als dat echt niet gaat. We hebben wel wat spelregels over hoeveel je mag afnemen, maar daar zijn we niet ook weer niet al te strikt in. Laatst was er een vluchtelingengezin met vijf kinderen, toen zeiden we, ‘neem wat je nodig hebt’
Wanneer meerdere mensen belangstelling hebben, wordt er ook digitaal geloot. Dat speelt bij de wast grotere spullen, zoals het aanbieden van een televisie. Een hoogtepunt in het werk van Louise en Het Weggeefhuis is sinterklaas. Dan is het een sport voor Louisa dat alle wat zij noemt minima-kinderen ten minste 1 groot cadeau krijgen. Dat wordt mogelijk doordat een grote groep donateurs bereid zijn geld te geven voor de aankoop van deze cadeaus. Eind november is het weer zover, Louisa kijkt er weer naar uit. We praatten met haar over wat haar drijft en vooral ook, wat zij nog meer doet! Overigens wordt ook voor de kerst weer van alles geregeld.
Ik weet zelf hoe het is om in armoede op te groeien. Hoe het is om nooit eens op vakantie te kunnen. Daarom organiseren we een groep vrienden ook regelmatig een dagje en maken we een heel zomerprogramma voor in de buurt, van een kinderbingo tot het neerzetten van een patatkraam. We doen het allemaal! Dat gaat best goed, alleen soms heb ik daarvoor een ruimte nodig en valt het me tegen dat ik daarvoor ook nog 50 euro huur moet betalen. Of we vragen om een porto-cabine buiten en dat lukt dat niet. Dat is wel jammer, Ik doe al zoveel! Vorig jaar had ik met korting allemaal toegangskaarten voor vakantiepark Duinrell, 60 maar liefst! Zo jammer dat het niet doorging, vanwege de corona. Maar het staat nog steeds hoog op mijn lijstje.
Spoedhulp
Daarnaast kloppen mensen ook bij me aan, voor spoedhulp. Mensen zijn bijvoorbeeld in paniek omdat een wasmachine of een fiets echt stuk is. Dan regelen we dat, ik heb in de loop van de jaren wat mensen om me heen verzameld die dat dan acuut mogelijk maken. Een aantal mensen steunen me ook maandelijks met een geldbedrag. We zijn daar dan heel snel mee, bij acute hulpvragen. We zijn echt breed bezig, het gaat niet alleen om spullen, maar ook het inwilligen van een laatste mensen. Iemand wilde recent nog een keer naar Amsterdam, dan zorgen we voor een rolstoelbus. We zien onszelf vooral als een laatste vangnet.
We letten er strikt op dat er geen geld wordt verdiend, dat is echt niet de bedoeling. Stel dat een donateur taarten aanbiedt en die verkopen we dan of geven we weg aan familie of vrienden, dan houdt het snel op.
We werken echt op onszelf, we hebben geen bestuur en ontvangen geen gemeentelijke steun. In het verleden heb ik dat wel eens gevraagd, maar daar kwam weinig reactie op, daar ben ik mee opgehouden. Een acuut probleem is wel de opslagruimte, daar moeten we wel binnenkort een oplossing voor vinden. Laatst probeerden we bij onze deelnemers handtekeningen op te halen, voor zo’n ruimte. Het viel me wat tegen hoe daarop werd gereageerd. Dat heb ik nu wel geleerd zo langzamerhand, mensen zijn vooral met zichzelf bezig.
Hoe het ons gelukt is om zoveel mensen aan ons te binden? We hebben daar geen reclame voor gemaakt, het gaat om mond op mondreclame. Wat wel wat zorgen geeft is het aanbod van donateurs, vooral bij bedrijven. Die worden steeds slimmer als het gaat om voorraden en inkopen, zodat er ook minder weg te geven valt. Daar moeten we weer een oplossing voor zoeken’.