Dag van de medezeggenschap

Recent hielp ik mee met een ‘dag van de medezeggenschap’ bij een grote zorginstelling in de Haagse regio. Een dag met wandelen, een debat, een spel en zelfs samen taart eten. Alles voor de goede zaak! Een dag ook van vooral leren van elkaar!

PASSIE

Zo’n zorginstelling bleek een wereld met veel professionele passie. Die passie is ook meer dan nodig, gelet op de werkdruk & het personeelstekort in combinatie met de ambitie goed in te spelen op de wensen en behoeften van bewoners. Goede medezeggenschap is (dan) geen luxe, maar pure noodzaak.

KLAAR VOOR DE TOEKOMST

De behoefte was groot om ‘medezeggenschap’ meer toekomstbestendig te maken. Om van formeel vergaderen met veel stukken op tafel te komen naar een aanpak waarin luisteren en echt contact met cliënt, familie, vrijwilligers, teammedewerkers en management voorop staat. Informelere vormen als samen eten, huiskamergespreken, familieavonden tot aan het organiseren van een high tea of barbecue, van alles werd uit de kast getrokken voor een medezeggenschap nieuwe stijl. Mooi om te zien en ervaren. Interessant is ook de trend en poging om de band met de wijk te versterken. De silo wordt verlaten, met opgaan in de wijk.

ONDERSTROOM

De valkuil in dit type veranderingsprojecten is een te sterke focus op de zogenaamde bovenstroom, met een accent op nieuwe doelen, processen en formele ingrepen in de structuur. Een dag lang – organisatie breed – in een thema als medezeggenschap geeft ook een inkijk in de onderstroom. Medezeggenschap kost tijd, evenementen worden niet altijd goed bezocht, familieavonden werken niet als de familie op grote afstand staat, medezeggenschap is niet altijd een sprookje met goede afloop. Organisatiekundigen weten het als geen ander, verandering lukt pas als (management) van de bovenstroom en onderstroom met elkaar in balans zijn.

Ik zag in ieder geval een organisatie die de silo doorbreekt tussen familie, client, medewerkers, management en wijk. Dan ben je (altijd) op de goede weg!

#nosilo #bestuurskunde