Geen huizen, maar buurten

Deze week kwam ik als begeleider terecht in de wereld van prestatieafspraken, gemeentes en corporaties, in het werkelijk prachtige Rivierenland (West Maas en Waal en De Kernen).

 Wat me echt opviel was de sterke aandacht voor ‘zorg en sociaal’ in deze van oudsher op steen en bouwen georiënteerde sector. Die silo is echt opengebroken, ‘steengoed’.

 GEEN HUIZEN MAAR BUURTEN

 Een krachtig beeld lag in de uitspraak: ‘We bouwen geen huizen, we bouwen een buurt.’ Wat zich bijvoorbeeld uit in de plek van een tuin (‘andere bewoners moeten er liefst omheen kunnen lopen’) of experimenteren met nieuwe zones op het grensvlak van publiek en privaat. Razend interessant.

 Met de visuele artiest van Beeldverslagen (‘Ken je me nog uit 2012 Eelco? Eeuh, natuurlijk!) kwamen we in de pauze te spreken over de kracht van denkbeelden. Hij refereerde aan een meeting met ‘good old’ Matthieu Weggeman, die verhalen propageerde als wapen om bezwaren en twijfels te overstijgen. Met nadruk op de magneet als leidende metafoor: ‘Lukt het om jouw verhaal en ‘frame’ een magnetische aantrekkingskracht te geven’?

 MAGNETEN

We daagden deelnemers uit om diverse complexe - nogal technische - vragen uit de eerste gespreksronde om te zetten naar verhalen met magnetische aantrekkingskracht. Met andere woorden, tot wenkende perspectieven.

 Het leverde een mooi programma op om in de komende maanden stevig aan te werken. We zagen ‘letterlijk’ voor ons wat we konden doen. Zo’n magneet trekt dus echt en relativeert de eigen positie en belang (‘dit vinden we allemaal mooi’).

 LUXE BEWONERS

 Opnieuw viel op hoe bewoners de ultieme kracht zijn om silo’s te doorbreken, in professionele circuits. De groep in kwestie bleek de enorme luxe te kennen van bewoners die genoten van vernieuwende huisvesting, knokken voor de achterban (‘huurprijzen’) en tegelijk de confrontatie met de eigen achterban helemaal niet uit de weg te gaan. Tel uit je grote, gezamenlijke winst!