We bouwen geen buizen, we bouwen een buurt!

De wil om samen te werken tussen organisaties is er meestal wel, maar het helpt wanneer dat wordt bekrachtigd door een afspraak tussen de leiding van elke organisatie. Daar worden namen voor bedacht als ‘intentieverklaring’ of ‘prestatieafspraken’.

De afspraak tussen de gemeente, een corporatie en een zorginstelling waar ik bij betrokken was vond ik interessant, het ging over ‘de zorgzame buurt’. Er was zelfs een welklinkend credo voor bedacht: “We bouwen geen huizen, we bouwen een buurt”. Natuurlijk, de betrokken zorginstelling was zeker ook ‘in steen’ geïnteresseerd. Midden in de buurt stond al jaren een groot zorgpand leeg, dat vroeg om te worden aangepakt.

Desondanks wie het investeren in een gemeenschap voorop plaatst, opent de ogen voor nieuwe activiteiten. Zo werd nagedacht over de plek van tuinen bij huizen. Kun je die zo aanleggen dat bewoners elkaar makkelijker spreken en ontmoeten?  

Investeren in een zorgzame buurt gaat letterlijk over van alles, van activiteiten als aanschuifmaaltijden, woningaanpassing maar ook iets spannends als het realiseren van buurtkoelkasten. In de kern gaat het om bouwen van buurten waarin bewoners zich vrijer voelen, maar ook verantwoordelijk voor elkaar. Zorginstellingen zijn geen gesloten enclaves, maar openen de deuren, letterlijk en figuurlijk, buurtbewoners voelen zich uitgenodigd om langs te komen.  Gemeenten investeren in duurzaamheid en vergroening en steunen bewonersinitiatieven.

Onderzoekers benadrukken vooral ook, bouwen aan een zorgzame buurt is een kwestie van volhouden, het vraagt om een lange adem.

Meer lezen:

Marcel Canoy, Jan Smelik en Marcel Ham (redactie), Zorgzame buurten. Inspirerende initiatieven die het systeem trotseren, 2023